اجلاس اکو

تأثیرات آزار و اذیت بر سلامت روان نوجوانان مشخص شده است. اما آیا آزار و اذیت می‌تواند آرزوهای آینده آنها را نیز شکل دهد و یا حتی آنها را ناامید کند؟

مدرسه، عاملی مهم در خوش‌بینی نوجوانان به آینده / طردشدگی در مدرسه و افسردگی دانش‌آموزان

اذیت و آزار در مدرسه از سوی همکلاسی‌ها مشکل برخی از دانش آموزان است، دانش آموزانی که گاها این مورد را به والدین خود اطلاع نداده و والدین خود باید متوجه آن شوند. حال آخرین تحقیقات دانشمندان، نشان می‌دهد که نوجوانانی که در پایه های کمتر و با سن کمتر مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، نسبت به چشم‌اندازهای تحصیلی و شغلی خود پس از دبیرستان بدبین‌تر می‌شوند. به طور خاص، آزار و اذیت خطر افسردگی نوجوانان را افزایش می‌دهد که باعث می‌شود آنها نسبت به آینده احساس ناامیدی کند.

کاهش انتظارات از آینده خود

یک روانشناس رشدی که در مورد رفاه نوجوانان مطالعه می‌کند، تصمیم گرفت تا تأثیرات بلندمدت آزار و اذیت بر انتظارات آینده نوجوانان را بهتر درک کند. برای همین موضوع وی یک تیم تحقیقاتی تشکیل داد و آزمایشی را روی ۳۸۸ دانش‌آموز دبیرستانی را که اخیراً وارد کلاس نهم شده بودند، انجام دادند. در این آزمایش از آنها خواسته شد هر چند ماه یکبار به مدت سه سال متوالی نظرسنجی تکمیل کنند. نوجوانانی که گزارش کردند در کلاس نهم بیشتر مورد آزار و اذیت همسالان قرار گرفته‌اند، در کلاس یازدهم انتظارات کمتری برای آینده تحصیلی و شغلی خود گزارش کردند. یعنی نوجوانان مورد آزار و اذیت، کمتر به توانایی خود در دستیابی به سطح تحصیلات دلخواه، یافتن کار لذت‌بخش و کسب درآمد کافی برای حمایت از خود پس از دبیرستان اطمینان داشتند.

دانش‌آموزانی که در کلاس نهم بیشتر مورد آزار و اذیت قرار گرفتند، در مقایسه با همسالانی که مورد آزار و اذیت قرار نگرفتند، شاهد کاهش حدود هشت درصدی انتظارات از آینده خود بودند. این کاهش حتی پس از حساب کردن عواملی مانند نژاد، جنسیت، وضعیت اقتصادی اجتماعی و انتظارات قبلی برای دستاوردهای تحصیلی، همچنان قابل توجه است.

طرد شدن، بدترین وضعیت است!

به نظر می‌رسد هر نوع آزار و اذیت تأثیر منفی خاصی هم داشته باشد به عنوان مثال نوجوانانی که قربانی اشکال آزار و اذیت همسالان شامل طرد شدن - نادیده گرفته شدن یا کنار گذاشته شدن از فعالیت‌های گروهی بودند، بدترین وضعیت را داشتند. اما نوجوانانی که مورد هدف آشکار مانند ضرب و شتم یا تهدید و توهین مستقیم برای آزار و اذیت بودند انتظارات کمتری از آینده را گزارش نکردند.

نقش افسردگی

نوجوانانی که در کلاس نهم آزار و اذیت را تجربه کردند، در کلاس دهم علائم افسردگی بیشتری نشان دادند. داشتن علائم افسردگی بیشتر در کلاس دهم با داشتن انتظارات کمتر از آینده به یک سال بعد مرتبط بود. با توجه به اینکه همسالان در دوران نوجوانی اهمیت زیادی پیدا می‌کنند، آزار و اذیتی که مستقیماً به این روابط آسیب می‌رساند، به نظر می‌رسد یک آسیب پنهان باشد.

تحقیقات گذشته نیز نشان می‌دهد که نوجوانانی با انتظارات منفی از آینده، کمتر احتمال دارد که به دانشگاه بروند و مشاغل سطح بالا را در بزرگسالی به دست آورند. یافته‌ها نشان می‌دهد که آزار و اذیت در ابتدای دبیرستان ممکن است چرخه‌ای از ناامیدی و بدبینی در مورد چشم‌اندازهای تحصیلی و شغلی بعدی را آغاز کند. سرمایه‌گذاری در استراتژی‌های اثبات‌شده برای جلوگیری از آزار و اذیت، مانند برنامه‌هایی که مداخله بیننده را ترویج می‌کنند و حمایت‌های هدفمند را برای قربانیان ارائه می‌دهند، قبلاً نشان داده شده است که سلامت جوانان را بهبود می‌بخشد و همچنین می‌تواند به شکستن این چرخه کمک کند.

نشانه های مورد آزار و اذیت قرار گرفتن در مدرسه

تغییرات رفتاری

تمایل به مدرسه رفتن ندارد و ممکن است خود را به مریضی برای رفتن به مدرسه بزنند اما شما باید کودک را تشویق کنید تا صحبت کنند، حس اعتماد ایجاد کنید تا آزادانه بگوید چه چیزی او را آزار می‌دهد و مانع رفتن او به مدرسه می‌شود.

تغییرات آهسته و تدریجی روی شخصیت تاثیر می‌گذارد و کودکان نمی‌خواهند با دوستان بزرگتر یا خانواده در این مورد صحبت کنند، وقتی به مدرسه می‌روند عصبی می‌شوند و رفتارشان تغییر می‌کند چرا که آنها از عصبانیت و پرخاشگری دیگر همکلاسی‌ها رنج می‌برند . تشخیص دلیل اصلی این پرخاشگری کمی هم دشوار است چرا که هر بار ممکن است در واکنش به چیز متفاوتی این رفتار انجام شود.

به سختی بیدار شدن از خواب

سردرد و گیجی، مشکلات گوارشی و هضم، اختلال خواب، تپش قلب، تغییرات در فعالیت مدرسه و عدم تمایل در انجام تکالیف مدرسه همه و همه می‌تواند نشانه مورد اذیت و آزار قرار گرفتن در مدرسه باشد.

والدین وقتی شک کردند کودکانشان مورد آزار قرار می‌گیرند چه کنند؟

اگر متوجه آزار کودکان‌تان شده‌اید اولین کاری که می‌کنید این است که از سرزنش آنها خودداری کنید، این به معنی این که والدین بدی هستید، نیست؛ بلکه حقیقت آن است که کودکان باید احساس امنیت کنند و آنها باید بدانند تنها نیستند. آرامش خود را حفظ کنید و نگرانی‌تان را نشان ندهید زیرا کودکان باید قوت و نظرات مثبت شما را ببینند. مدرسه بروید و با فرد مسئول صحبت کنید تا راهی برای حل این ستیز پیدا کنید؛ روی صبر، صمیمیت و احترام تاکید کنید تا فرزندانتان رشد کنند. فراموش نکنید منزلتان باید منبع اصلی عشق و تحصیل باشد.

منبع: Medicalxpress

نیایش احمدی _ خبرنگار تحریریه جوان قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.